Kyrie in d

Kyrie in d für Chor und Orchester
Felix Mendelssohn-Bartholdy (1809 – 1847)

Felix Mendelssohn was, evenals Mozart, een wonderkind. Al op zeer jonge leeftijd gaf hij blijk van een grote muzikale begaafdheid, maar tevens was hij zeer getalenteerd in tekenen en schilderen, het schrijven van poëzie en het leren van buitenlandse talen. Zo had hij op 10-jarige leeftijd alle werken van Shakespeare in het Engels gelezen! Zijn voorkeur ging echter uit naar de muziek. Bij zijn muzikale opvoeding hoorde ook een oriëntatie op de nieuwere ontwikkelingen in de muziek in West-Europa.

Tot 1820 lag het muzikale centrum van Europa in de Duitse staten en Oostenrijk (Wenen). Na Beethovens dood (1827) verplaatste het muzikale centrum zich geleidelijk naar Parijs waar de Italiaanse componist Cherubini directeur van het Parijse conservatorium was. De vader van Mendelssohn, een rijke bankier, had Felix geadviseerd een studiereis naar Parijs te maken. Felix nam het advies van zijn vader aan en arriveerde op 22 maart 1825 in Parijs.

De hoge verwachtingen die hij had werden niet beantwoord. Hij verbaasde erover dat men er de muziek van Bach amper kende en de 2e symfonie van Beethoven (1802) werd aangekondigd als een “Nouvelle Symphonie”. Tussen de drukke beslommeringen door schreef de zestienjarige Mendelssohn uit ‘verveling’ het Kyrie in d voor vijfstemmig koor en orkest, waarbij hij als eerbetoon aan Bach diens polyfone schrijfwijze toepast.

Het Kyrie is een op zichzelf staand werk. Typisch is dat Mendelssohn slechts de woorden “Kyrie eleison” gebruikt. Alhoewel het werk driedelig is komt het ” Christe eleison” niet aan bod. In het middendeel verwerkt hij een thema van Cherubini om niet al te ondankbaar over te komen.

Reacties zijn gesloten.