Messa di Gloria

Messa di Gloria – Giacomo Puccini (1858 – 1924)

Giacomo Puccini is vooral gekend als operacomponist. Toch was hij aanvankelijk voorbestemd om kerkmusicus te worden, evenals zijn vader en grootvader. Hij was de vijfde nazaat van een geslacht van kerkmusici. Na het horen van de opera “Aida” van Giusseppe Verdi in 1876 besluit hij operacomponist te worden. Waarschijnlijk is de Messa di Gloria een afstudeerwerk van Puccini aan het “Institute Musicale di Lucca”, een soort muziekschool.

Hij was toen 18 jaar en nog een beginnend musicus. In 1880 kreeg hij een beurs voor een studie aan het conservatorium te Milaan. Het feit dat dit werk jaren na zijn dood is uitgegeven, geeft aan dat hij dit werk echt als een studiewerk heeft beschouwd.

In 1880 is deze mis voor het eerst uitgevoerd en de recensies waren veelbelovend. “De Messa di Gloria is harmonieus, goed ontwikkeld en vol nobele ideeën. De harmonieuze melodieën zijn spontaan en de constructie is effectief”. Het werk is daarna in de vergetelheid geraakt.

Het werk kreeg pas bekendheid in 1952, toen een Amerikaanse priester, father Dante, het werk als vergeelde partituur ontdekte. Op 12 juli 1952 werd de mis in Chicago voor de tweede keer uitgevoerd. Sindsdien is de “Messa di Gloria” een werk dat op elk repertoire van een zichzelf respecterend koor voorkomt.

Het uitbundige Gloria neemt het overgrote deel van de duur van het werk in beslag en aan dit gegeven dankt de mis dan ook haar naam “Messa di Gloria”. De componeerstijl is, in vergelijking met de latere werken van Puccini, nog zeer traditioneel, hoewel hier en daar de toekomstige operacomponist al van zich laat spreken. Indrukwekkend is de koorfuga “Cum sancto spiritu” waar het Gloria mee afsluit.

Reacties zijn gesloten.